Dag 35 van Pedrouzo naar Santiago de Compostela (20km)

Na een heerlijke nacht in het IKEA hostel,Want alles was nieuw en duidelijk van IKEA, namen we weer een taxi naar Pedrouzo het punt waar we gisteren geëindigd waren. Was weer spannend in het bos met de zaklampen. We roken weer de heerlijke geuren van de eucalyptus en zagen het langzaam licht worden. Mooi rood boven de bergen met weer de wolken gezakt in het dal. Om stil van te zijn. Alleen is het de laatste dagen niet stil met al die grote groepen mensen om ons heen. Ik die altijd zo van drukte is moet er ff aan wennen.na een uur lopen zochten we een plek om te ontbijten. Deze leek echt oorlogsgebied en iedereen was op oorlogspad. Dit hadden we nog niet meegemaakt. Mensen duwden en drongen voor.
Het was verder een beetje vreemde tocht omdat je toch al in je hoofd bij de kathedraal bent.toen we Santiago inliepen gingen we eerst maar wat eten. Na drie kwartier was het dan zover. Onderweg had ik alvast de afgeknipte spijkerbroek van mijn moeder aangedaan zodat zij er ook een beetje bij was. Op het moment dat we de kathedraal in de verte zagen gingen we LIFE. Ondertussen ook nog opletten of Theresa ons kon bijhouden. Ze had het wat moeilijk vandaag terwijl wij juist als bulldozers gingen.
Eerst waren we de weg een beetje kwijt en toen zagen we het poortje voor het plein. hand in hand liepen we op de muziek van een straatmuzikant richting plein. Wat je dan ziet massa's mensen pelgrims en toeristen. Omdat wij hand in hand juichend het plein opliepen begonnen mensen te klappen. En toen begonnen zelfs de tranen te stromen. Zo raar 35 dagen hier naartoe geleefd en dan ben je er. Zoveel onderweg gezien en meegemaakt. Zoveel geleerd over mezelf hoe flexibel ik kan zijn en geleerd heb dingen los te laten ( beetje dan) en niet alles te hoeven plannen en regelen.
Het missen van Jan en de jongens ik heb het allemaal geflikt. En dan samen met Petra die door haar werk en de gemeenteraad niet veel kon trainen en het toch maar heeft gedaan zonder te klagen. Super trots op deze powervrouw.
En dan in de rij voor het certificaat. Beetje anticlimax want het duurde twee uur en de man was zeer onvriendelijk. Daarna als belooft aan de sangria. Jeetje wat was die sterk. En ik had twee cakejes en een half broodje kaas op, dus het kwam bij deze ,weinig alcohol drinkende dame, stevig aan. Maar snel naar het hotel gegaan en hup het zwembad ingedoken. Daarna gepicknickt op de kamer en heerlijk relaxed.
Morgen uitslapen want we hoeven niet te lopen en dan de stad bekijken en naar de pelgrimsmis.
Dank jullie wel voor het lezen van mijn blog en het geven van reacties. Deze hielpen echt en hielden ons op de been wetende dat zoveel mensen achter ons stonden.😘😘